The 2-Minute Rule for داستان های واقعی
The 2-Minute Rule for داستان های واقعی
Blog Article
علی را دوست داشتم و می‌خواستم با او خوشبخت شوم اما الان برخلاف میلم در حال جدا شدن هستیم.
ریچارد رامیرز، قاتل سریالی، که با نام دیگر «استاکر شب» شناخته می‌شود، در دهه ۱۹۸۰ از این هتل به‌عنوان خانه موقت خود استفاده کرد.
او پس از محکوم شدن به شش حبس ابد به خاطر جنایاتش، همچنان در زندان نیویورک محبوس است.
مجله
خانه‌ای در آمیتیویل نیویورک، تا به امروز (هرچند با آدرسی متفاوت) پابرجاست؛ به‌عنوان یک یادآوری قوی از شبی که رونالد دی فیو جونیور جوان، تمام خانواده‌اش را هنگام خواب به قتل رساند.
در واقع فرض بر این بود که اگر فرد نسبت به این معاینات عجیب واکنش نشان ندهد بی‌شک جان خود را از دست داده. همچنین باور بر این بود که خواص هوش‌آور تنباکو می‌تواند هر فردی را به راحتی احیا کند.
در سال ۱۹۳۴، گروهبان ارتش لوئیس د. بوردن، گلوی خود را با تیغ برید. کمتر از چهار سال بعد، روی تامپسون، یکی از تفنگداران دریایی، از پشت بام پرید. جسد او در کنار ساختمان مجاور پیدا شد.
بسیاری از نوارهای ارواح را نیروهای ویتنام جنوبی، متحدان آمریکایی‌ها تهیه کرده بودند. در این نوارها از سربازان خواسته می‌شد دست از جنگیدن بکشند. در یکی از این پیغام‌ها آمده بود: «رفقای من، برگشتم تا به شماها اطلاع بدهم که مُرده‌ام… بله من مُردم. مراقب باشید که بلای من سرتان نیاید. رفقا قبل از اینکه خیلی دیر شود به خانه برگردید.
از هیولاهای دریایی گرفته تا آتش، تئوری‌هایی وجود داشته است. تنها در اوایل سال جاری سناریوی جدیدی مطرح شد که تا‌کنون منطقی‌ترین حالت را داشته است.
شخصی روزی دو تومان بـه من میدهد تا در ان مسجد چنین روضه اي خوانده شود.
نیروهای آمریکایی در جنگ ویتنام از این باور مردم اطلاع داشتند و از آن به‌عنوان حربه‌ای برای به ایجاد رعب و وحشت در میان سربازان دشمن استفاده کردند. نیروهای آمریکایی با علم به اینکه بسیاری از مردم ویتنام نگران جان دادن سربازان به دور از خانه و کاشانه‌ی خود هستند، از تاکتیک روانی به نام «عملیات ارواح سرگردان» استفاده کردند.
مردم شهر شایعه می‌کردند که زونا یک فرزند نامشروع به دنیا آورده است، که شو قبلاً دو بار ازدواج کرده است، و اینکه دومی به طور مرموزی مرده است.
یکی از خدمتکاران بـه اعتراض گفت: اما او یک تاجر ورشکسته است و نمی توان بـه مشورتش اعتماد کرد.
موسیو هرکول پوآرو که یک کارآگاه خصوصی بلژیکی است و به سختی توانسته در قطار سریع‌السیر که اصلا جای خالی ندارد در یکی از کوپه‌های درجه‌ی دوم برای خود جایی دست‌و‌پا کند. چیزی نمی‌گذرد که مهمانی ناخوانده به کوپه‌ی او سر می‌زند.
صبح روز بعد، مادر مولی اونو به مرکز خرید آورد تا براش یه عروسک بخره.